Home

Δημόσιες Σχέσεις & Επικοινωνία

English

Συνέντευξη της εικαστικού Χριστίνα Καπετάνιου

Η Χριστίνα Καπετάνιου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη.

Φέτος διδάσκει ως αναπληρώτρια καθηγήτρια εικαστικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη Κέρκυρα.

Η ίδια αναφέρει, ότι είναι πολύ ενθουσιασμένη που της δόθηκε αυτή η σπουδαία ευκαιρία να γαλουχήσει στους μαθητές της βασικά στοιχεία περί τέχνης, να επικοινωνήσει μηνύματα  για το τι είναι τέχνη και πως μπορείς να εκφραστείς μέσω αυτής.

 

  • Τι είναι τέχνη για σένα;

Η τέχνη μπορεί να γίνει ένας πολύ διευρυμένος όρος. Για μένα, η τέχνη δεν πρέπει να λυτρώνει μόνο τον δημιουργό αλλά, πρέπει να επιφέρει επικοινωνία μεταξύ έργου- δημιουργού και θεατή. Μέσω αυτής της επικοινωνίας να συντελείται ένα συνεχές γίγνεσθαι μεταξύ των συμμετεχόντων. Αυτό για μένα είναι το μεγαλύτερο είδος τέχνης και η καλύτερη μορφή έκφρασης. 

 

  • Μέσα από τα έργα σου τι θέλεις να επικοινωνήσεις;

Έχω ξεκινήσει μια σειρά έργων που θέλουν να επικοινωνήσουν ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολυμορφικοί, είμαστε σαν περιβάλλοντα διευρυμένα και γι αυτό έχω χρησιμοποιήσει σα μέθοδο το στοιχείο του νερού για το πως μπορώ να δημιουργήσω τέτοια ζωγραφικά περιβάλλοντα. Αλλά, ένας ακόμη προβληματισμός μου είναι το να καταφέρω να δημιουργώ έργα που να δείχνουν το πως οι άνθρωποι μπορούν να είναι πολυμορφικοί  στη συνύπαρξη και στην ένωση τους και πιο ερωτικά. Αυτή η σειρά έργων αφορούν το πως ο άνθρωπος μπορεί να βρει τον εαυτό του, δημιουργώντας έργα που αναλύουν το πως μπορείς να αλλάζεις εσύ αυτόνομα αλλά και παράλληλα με μια άλλη ύπαρξη. Δηλαδή το πως αλλάζει ένα άτομο μπορεί να συνδυάζεται με τον τρόπο που αλλάζει και το άλλο άτομο. Υπάρχει όμως η περίπτωση να φτάσουν σε τέτοιου είδους αλλαγές- εξελίξεις του εαυτού του, γίγνεσθαι, και να αναδιαμορφωθούν με τέτοιο τρόπο όπου η συνύπαρξη να είναι πλέον ανέφικτη. 

 

  • Τι θεωρείς ότι καθιστά σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση και αλληλεπίδραση του ανθρώπου;

Ο κάθε άνθρωπος επηρεάζεται διαφορετικά. Απλώς η κάθε ύπαρξη μπορεί να επιλέξει από που θα εμπνευστεί και συνδιαλλαχθεί, ανεξάρτητα από τις επιρροές που δέχεται. Αυτό που μελετώ είναι ο τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων και πως θα αλλάζεις παρατηρώντας άλλες μεταμορφώσεις ανθρώπων αλλά και παρατηρώντας το περιβάλλον γύρω σου, τη φύση, τον κόσμο. Για παράδειγμα, στο τελευταίο μου έργο, το οποίο είναι μια διαδραστική εγκατάσταση, λέγεται “μάτι”, και βρίσκεται μέχρι τις 11 Οκτωβρίου στο Πειραματικό Κέντρο Τεχνών στη Θεσσαλονίκη. Σε αυτό το έργο, επειδή το θέμα του είναι αρχεία Ομήρου και είναι πολύ σχετικό με αυτό που μελετάω εγώ, την αμυγδαλή του εγκεφάλου, την αφύπνιση. Καθώς όπως και τα όνειρα για να δημιουργηθούν χρειάζονται μνήμες και μια ψυχογεωγραφία. Έτσι μελετήσαμε την ύπαρξη και μη ύπαρξη νερού στη πόλη της Θεσσαλονίκης. Για μένα, είναι μέθοδος στον τρόπο που δημιουργώ τα περιβάλλοντα- υπάρξεις. Οπότε θεώρησα πολύ σημαντικό να μελετήσω που υπάρχει και που δεν υπάρχει νερό ή, που φαίνεται και που δεν φαίνεται το υγρό στοιχείο. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα μια διαδρομή, εξερευνώντας περιοχές από όπου έρρεε παλιά νερό ενώ τώρα ρεέι μόνο υπόγεια. Παρατήρησα λοιπόν, διάφορα σκασίματα στους δρόμους που φύτρωναν διάφορα φυτά.  Εγώ αυτά τα ονόμασα "μάτια του νερού" δηλαδή ίχνη της υπόγειας ύπαρξης του νερού. Έτσι, συνδέοντας το νερό με την ύπαρξη, έφτιαξα το έργο “μάτι” όπου ουσιαστικά είναι η ένωση των δύο υπάρξεων δηλαδή εκεί σε εκείνο το κενό μάτι στο οποίο θα βγουν, θα σπάσουν τα φαίνεσθαι, τα είδωλα και τυχόν αντικατοπτρισμοί που μπορεί να κάνει ο ένας πάνω στον άλλον. Έτσι λοιπόν, θα συναντηθούν σε εκείνο το κοινό σημείο οι αλήθειες τους, αυτά δηλαδή που ρέουν υπόγεια, οι υπάρξεις τους. Μπορούν να υπάρχουν αυτόνομα, να συντηρούν, να διατηρούν και να εξελίσσουν αυτή τη πολυμορφία τους ενώ είναι μαζί σε μια αλήθεια χωρίς τα φαίνεσθαι. Αυτό είναι ένα περιβάλλον, στο οποίο εισέρχεται ο κάθε θεατής και από παντού διαθλώνται και αντανακλόνται κυκλικές ροές, που τον κάνουν να δει πως μπορεί να είναι πολυμορφικός. Στο έργο υπάρχει ένας κυκλικός δακτύλιος που αποτελεί το σημείο αναφοράς των υπάρξεων και στο οποίο πραγματοποιείται ένα προτζεκτάρισμα με συγκεκριμένες εικόνες και ήχο. Εκεί, δημιουργούνται διάφορες διαθλάσεις και αντανακλάσεις στο χώρο, που εντείνουν αυτό το αίσθημα της πολυμορφικότητας και της συνεχούς εξέλιξης.

 

  • Έχετε ηχητικά εφέ μέσα στο πρότζεκτ;

Ναι είναι μια δική μου καλλιτεχνική εξέλιξη και επιδιώκω να συνεχίσω αυτή την εξέλιξη, συνδυάζοντας τη ζωγραφική με τις οπτικοακουστικές τεχνολογίες. Οπότε σε αυτό το έργο έχω δημιουργήσει ζωγραφικά αποτυπώματα- στοιχεία από τη πίσω πλευρά του έργου. Επίσης έχω δημιουργήσει αποτυπώματα από διάφορα υλικά  όπως κεράτινους ιστούς που έχουν μεγάλη σημασία για μένα γιατί κατά τη προσωπική μου άποψη αυτά δηλώνουν τα συναισθηματικά αποτυπώματα των μνημών. Καθώς, οι κεράτινοι ιστοί είναι τα συναισθήματα. Βασικά, είναι τα συναισθηματικά αποτυπώματα από εμπειρίες και μνήμες. Θεωρώ ότι με το κάθε έργο και τη κάθε πρόταση που έχω να κάνει, τα χρησιμοποιώ και για αντίστοιχα συναισθηματικά αποτυπώματα. Επίσης, από πίσω έχω δημιουργήσει κάποιες σκιές που είναι σαν αποτυπώματα όταν το βλέπεις από μπροστά  και όλα αυτά συνδυάζονται με τη προβολή που γίνεται πάνω σε αυτό τον κυκλικό δακτύλιο ενώ συνχρόνως προβάλλεται ένα βιντεάκι που έχω φτιάξει και το μαγνητοσκόπησα στη φύση. Σε αυτό λοιπόν, ήμουν σε μια σπηλιά στους κήπους του πασά στη Θεσσαλονίκη. Σε αυτό το χώρο, έχει ένα παλιό συντριβάνι, και λόγω του ότι ήθελα να το συνδέσω με το ερωτικό στοιχείο αλλά και με το όνειρό μου και με το ότι έρεε εκεί νερό παλιά ή στη προέκταση που του έδωσα ότι μπορούν οι υπάρξεις να ρέουν υπόγεια. Έτσι, εισερχόμενη σε αυτό τον μικρό “λαβύρινθο”, δημιούργησα κάποιους ήχους και το συνδύασα και με τα άλλα βιντεάκια νερού που μαγνητοσκόπησα στη φύση. Σε αυτό το έργο, έχει βγει ένα πολύ ερωτικό αποτέλεσμα στο οποίο ακόμα και οι ήχοι και η εικόνα είναι αρκετά ερωτική. Αυτό το αποτέλεσμα θεωρώ ότι είναι μια ένωση.

 

  • Στα έργα σου διαπιστώνω μια ιδιαίτερη προτίμηση στο κόκκινο και το γαλάζιο. Πως το αιτιολογείς αυτό;

Ναι, και ειδικά κατά τη περίοδο της καραντίνας τα έργα μου έγιναν έντονο κόκκινο. Επειδή εγώ λειτουργώ πολύ με την αμυγδαλή και την ενεργοποίησή της ως άνθρωπος αλλά και ως καλλιτέχνης και είναι κάτι που επιθυμώ να κάνω και στους θεατές,  δηλαδή να ενεργοποιήσω την αμυγδαλή τους, που είναι το συγκινησιακό τους κέντρο. Φυσικά αυτό γίνεται συνέχεια στη καθημερινότητά μας, απλά άλλοι το παρατηρούμε έντονα και άλλοι ίσως να μη του δίνουν σημασία. Στόχος μου είναι να καταφέρω να κάνω τους θεατές να το αντιληφθούν. Επειδή κατά τη διάρκεια της καραντίνας δεν μπορούσα να έχω πολλά ερεθίσματα καθώς ήμουν συνεχώς στον ίδιο χώρο συνεπώς δεν μπορούσα να ανατροφοδοτήσω την έμπνευση κι τη φαντασία μου και ένιωθα πολύ περιορισμένη.  Σε εκείνο το διάστημα λοιπόν, είχα διαβάσει ένα άρθρο που ανέφερε ότι τα άτομα που χρησιμοποιούν πολύ έντονα την αμυγδαλή τους, αλλά όχι με το πρωτόγνωρο στοιχείο- τα θυμικό τους, και ότι τα άτομα που λειτουργούσαν με αυτό τον τρόπο δυσκολεύτηκαν πολύ μέσα στη καραντίνα και ότι το κόκκινο ενεργοποιούσε την αμυγδαλή τους. Επίσης, σε άλλη έρευνα με όνειρα έχουν δείξει ότι αν κάποιος εκτεθεί σε κόκκινο φως πριν κοιμηθεί φτάνει πολύ πιο εύκολα σε φάση ΡΕΜ. Εγώ λοιπόν, είχα στραφεί πολύ έντονα στο κόκκινο γιατί ουσιαστικά προσπαθούσα να βρω ερεθίσματα από μέσα μου.

 

  • Άρα το κόκκινο χρώμα για σένα τι συμβολίζει; 

Την εγρήγορση και την αφύπνιση του εγκεφάλου. 

 

  • Και το μπλε;

Το μπλε συμβολίζει τις μνήμες μου.  

 

  • Από πότε άρχισες να συνειδητοποιείς ότι θέλεις να ασχοληθείς με το εικαστικό κομμάτι;

Ασχολούμουν από πολύ μικρή. Ουσιαστικά από την ηλικία των 5 ετών και επειδή δούλευαν οι γονείς μου, μας έγραψαν σε μαθήματα εικαστικών. Όταν τελείωσα τη πρώτη λυκείου έδωσα στη Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης με τα ταλέντα και πέρασα. Στη συνέχεια όταν τελείωσα το λύκειο φοίτησα στη Καλών Τεχνών. Απλά επειδή εμένα μου άρεσαν κάποια μαθήματα όπως η χημεία και η βιολογία πέρασα χημικό που μου άρεσε αλλά δεν παρακολούθησα γιατί ήθελα να αφοσιωθώ στη ζωγραφική. Παρόλα αυτά, μου αρέσει να διαβάζω για τις επιστήμες γιατί έτσι μπορώ να προεκτείνω και τη σκέψη μου.

 

  • Αν μπορούσες να απεικονίσεις τον κορονοϊό σε ένα πίνακα, τι χρώματα θα επέλεγες και πως θα το υλοποιούσες;

Έχω φτιάξει ήδη μια σειρά έργων, ήταν αρκετά χλωμά και διέρεαν κατά κάποιο τρόπο στο περιβάλλον. Αλλά το πιο έντονο από όλα αυτά είναι ένα έργο μου, όπου είναι ένας άνθρωπος σα να φλέγεται και ουρλιάζει οριζόντια στο τελάρο και από πάνω του υπάρχει ένα φωτοστέφανο. 

 

  • Ποιός είναι ο στόχος σου για τα επόμενα 5 χρονια;

Επιθυμώ να ξεκινήσω μεταπτυχιακό στο τμήμα "Τεχνών Ήχου και Εικόνας" στη Κέρκυρα που αφορά τις εικαστικές τέχνες στη ψηφιακή εποχή. Αυτό το μεταπτυχιακό, θεωρώ ότι θα με βοηθήσει στο κομμάτι των νέων τεχνολογιών. Επίσης, θα ήθελα να υπάρχει η δυνατότητα να κάνω πολλές εκθέσεις και να επικοινωνήσω με τον κόσμο. Μια επιθυμία - ευχή μου είναι να μπορώ να ταξιδεύω και πάλι ελεύθερα σε πολλά μέρη χωρίς  αυτή τη φοβία του κορονοϊού. Θα ήθελα να μπορούμε να ζούμε σε ένα κόσμο υγιή. 

 

 

 * Μπορείτε να θαυμάσετε τα έργα της Χριστίνας Καπετάνιου διαδικτυακά, μέσα από τον ιστότοπο: https://christinakapetaniou.gr και δια ζώσης στο Αριστοτέλειο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, όπου υπάρχει ζωγραφικό της έργο σε μια ομαδική έκθεση από το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών για τους καλλιτέχνες της Βορείου Ελλάδος.  

 

Home

Newsletter

Μάθε τα πάντα για τις Δημόσιες Σχέσεις & την Επικοινωνία